Als werkzoekende ben ik heel gericht op zoek naar een nieuwe baan. Niet zomaar eentje, maar een uitdaging die écht bij me past. Als online specialist met een brok ervaring verwachtte ik snel weer aan de slag te zijn. “Werk genoeg” dacht ik. Nu heb ik al een aantal gesprekken achter de rug die helaas nog niet tot een nieuwe baan geleid hebben, maar dat staat totaal niet in verhouding tot het aantal sollicitaties.
Veel sollicitaties, weinig resultaat
Bij elke baan waar ik op solliciteer, ben ik van mening dat ik een geschikte kandidaat ben. Anders zou ik niet solliciteren. Soms de ideale kandidaat, maar vaak in ieder geval meer dan interessant voor de plaatser van de vacature. In zeker de helft van de gevallen zou ik zelf wel een kandidaat uitnodigen met cv als het mijne. Al is het maar voor een kennismakingsgesprek, het kost tenslotte maar een uurtje.
Na vele tientallen vruchteloze sollicitaties deel ik ze voor mezelf nu in de volgende categorieën in:
- Sollicitaties waar je taal nog teken van verneemt
- Sollicitaties waar je met een standaard briefje wordt afgewimpeld
- Sollicitaties waar je bruikbare feedback krijgt bij je afwijzing
Sollicitaties waar je taal nog teken van verneemt
Ik blijf me verbazen over het feit dat ik echt enorm vaak helemaal niets verneem van een sollicitatie. Als iemand de moeite neemt om een motivatiebrief te schrijven, een cv te maken of aan te passen, het formulier in te vullen op je website (waarin je alles moet invullen dat ook in het cv staat), dan zou je toch op zijn minst iets mogen laten weten aan de sollicitant. Ook al heb je de sollicitatie rechtstreeks in de prullenbak gekieperd. Maar nee hoor.
Ik heb het niet exact bijgehouden, maar als ik het moet schatten, vermoed ik dat ik op omstreeks 50% van mijn sollicitaties domweg niets terug hoor. Geen bevestiging van de sollicitatie, geen afwijzing, gewoon helemaal niets.
Sorry hoor, maar dat vind ik gewoon gebrek aan fatsoen! Maar goed, dan weet ik natuurlijk wel direct dat het een bedrijf betreft waar ik niet zou willen werken.
Sollicitaties waar je met een standaard briefje wordt afgewimpeld
Als ik de berichten uit de arbeidsmarkt moet geloven is er een schaarste aan geschikte kandidaten, en is het steeds moeilijker vacatures te vervullen. Als ik de recruiters/HR officers moet geloven, krijgen ze juist op elke vacature enorme hoeveelheden sollicitanten. Zoveel zelfs, dat ze geen tijd hebben voor een afwijzing met een bruikbare toelichting.
Iedereen die wel eens een afwijzing op een vacature heeft ontvangen kent hem wel. De “standaard” afwijzing. “Wij hebben er voor gekozen door te gaan met andere kandidaten die net iets beter op het profiel aansluiten”, of woorden van een gelijke strekking. En daarmee is de kous af.
WTF?? Nog betere kandidaten? Ik ben toch al de (bijna) ideale kandidaat, hoe kan iemand nóg beter op het omschreven profiel aansluiten? En waarom zij wel en ik niet? Allemaal vragen waar geen antwoord op gegeven wordt met deze dooddoener. Dus weer terug om te vragen of ze een toelichting willen geven op je afwijzing. In een enkel geval doen ze dat ook keurig en daar kun je dan iets mee voor een volgende keer.
Sollicitaties waar je bruikbare feedback krijgt bij je afwijzing
Gelukkig zijn er ook nog uitzonderingen. Veelal vanuit de hoek van recruiters. Die zijn er natuurlijk zelf ook bij gebaat dat je jezelf zo goed mogelijk presenteert voor een sollicitatie. Tenslotte moet jij voor hen de kost verdienen, want jouw plaatsing levert hen de fee op. Over het algemeen nemen zij je cv over voor de presentatie naar hun opdrachtgever, en daar krijg ik eigenlijk nooit commentaar op dus daar zal het niet aan liggen.
En als er na een gesprek geen vervolg komt, zorgen zij wel dat ze precies weten waar het aan geschort heeft om te voorkomen dat de volgende kandidaat dezelfde fout maakt. Daar kan menige HR/P&O afdeling een voorbeeld aan nemen.
Natuurlijk heb ik ook met werkgevers te maken gehad waarbij ik een uitgebreide mondelinge toelichting gekregen heb. Groot voordeel daarvan is dat een telefoontje voor de werkgever minder tijd kost dan een brief. En de sollicitant kan gericht vragen naar verbeterpunten.
Daar kun je dan van profiteren in het vervolg van je zoektocht naar een nieuwe werkplek.
Niet omdat het niet mag, wel omdat het kan!
In een ideale situatie geeft de werkgever eerlijke feedback op je sollicitatie. Of het nu de brief, je CV of een eventueel eerste of tweede gesprek is. Toch krijg ik regelmatig het gevoel dat dat niet gebeurt. Niet altijd omdat ze niet kunnen of willen, maar soms ook omdat ze niet mogen. Zoals met zoveel dingen in Nederland zijn er ook hiervoor regeltjes die openheid beperken.
Een prima voorbeeld is natuurlijk de WGBL (wet gelijke behandeling op grond van leeftijd bij arbeid) ofwel de leeftijdsdiscriminatie wet. Deze goedbedoelde wet moet er voor zorgen dat mensen bij een sollicitatie niet mogen worden afgewezen op grond van hun leeftijd. Door deze regel in een wetboek op te nemen, wordt het “probleem” echter niet opgelost. Het enige wat de wetgever hiermee bereikt, is dat de praktijk verbloemd wordt.
Ik kan mij dan ook niet aan de indruk onttrekken dat ik regelmatig op basis van mijn leeftijd direct op het “ongeschikt” stapeltje word gedeponeerd. Gewoon omdat ze me te oud vinden, ongeacht mijn kwalificaties. Het probleem is natuurlijk dat een werkgever dat nooit zal bevestigen vanwege die sullige regel in het wetboek. Het gebeurt toch wel, dus waarom dan niet een eerlijke opgave?
Nu word ik, en met mij veel andere 50+ sollicitanten, met een kluitje het riet in gestuurd. Ik krijg immers niet de echte reden te horen van mijn afwijzing, maar een ontwijkende smoes omdat ze bang moeten zijn voor de consequenties van eerlijkheid. Als sollicitant “op leeftijd” heeft die wet mij dus geen enkel voordeel gebracht.
Timmerman zonder snor? Ja graag!
Recentelijk was er veel ophef op diverse platforms over de originele vacaturetekst van Timbor bouwbedrijf (toevallig net als ik uit Veghel) voor een meewerkend voorman. Naast complimenten voor de originaliteit van de door Jeroen Vissers geschreven tekst, werd er ook vaak gesuggereerd dat de tekst discriminerend zou zijn.
Er werd immers verwezen naar een specifieke leeftijdscategorie. Hierdoor zouden ouderen al op voorhand uitgesloten worden. Schande! Of toch niet?
Door de manier waarop de tekst was opgesteld, werd direct duidelijk wat voor soort medewerker gezocht werd. Iemand voor de komende 25 jaar. Dus niet iemand van 50+. Als je je dan als 50+’er toch geroepen voelt om te solliciteren, hoef je in ieder geval niet verbaasd te zijn als je ondanks je kwalificaties niet uitgenodigd wordt.
Goed verhaal. Lekker duidelijk! Doe mij dat ook maar! Van mij mag er bij een vacature best een leeftijdscategorie staan zodat ik beter mijn kansen kan inschatten.
En als ze me te oud vinden, zeg het dan gewoon bij de afwijzing. Ik zal beloven dat ik geen aangifte van discriminatie zal doen. Alles beter dan sollicitatie categorie 1 of 2.
Een 50+’er heeft nog zoveel te bieden!
Als 50+’er heb ik ondanks mijn leeftijd nog heel veel te bieden voor mijn aanstaande werkgever. Ik heb een aantal punten hieronder opgesomd.
- Ik breng een bak ervaring mee in mijn vakgebied
- Ik ben geen oude stofbal, maar gewoon van deze tijd, en leer nog elke dag bij
- Ik ben nog steeds redelijk kneedbaar. Als je klei goed verzorgt blijft het heel lang te vormen
- In een jong team ben ik vaak een rustpunt, ik ben namelijk behoorlijk stressbestendig
- Ik zal niet zomaar voor een extra euro naar een werkgever hollen
- Ik kan nog jaren mee, van de overheid moet ik nog minstens 16 jaar werken, hoeveel mensen heeft u al in dienst met zoveel dienstjaren?
- Mijn kinderen zijn bijna het huis uit, dus ik kan buiten de schoolvakanties vrij nemen
- Geen lang vaderschapsverlof in de toekomst
- Ik ben niet duurder dan iemand van pakweg 15 jaar jonger in dezelfde functie, sterker nog, ik denk dat mijn wensenlijstje een stuk korter is.
Kom maar op met die tips en feedback!
Toch doe ik iets verkeerd, want ik slaag er niet vaak genoeg in een werkgever te overtuigen met mij in gesprek te gaan. Er zijn ongetwijfeld voldoende mensen die tips en ideeën hebben, of mij feedback kunnen geven op bijvoorbeeld mijn cv of mijn presentatie zoals in mijn vorige blogbericht.
Ik roep dan ook iedereen die ideeën heeft, maar vooral werkgevers, HR managers en recruiters op, mij te helpen mijn kansen op een nieuwe baan te vergroten!
Laat hieronder een reactie achter!
Ik ben heel benieuwd of er doorbraak tussen zit.
Zo, dat moest ik effe kwijt!
Met 44+ behoor je tegenwoordig reeds tot de grijze kant. En dat schuiven ze onder:” we hadden net een iets betere klik met de andere kandidaat!” Ook zo’n dooddoener. Of wanneer je reageert op de functie van marketeer ben je niet geschikt omdat men ineens een online marketeer zoekt.
Mooi verwoord, Laurens!
Dito hier.
Ik heb van verschillende recruiters gehoord dat het jammer is dat ik niet in de randstad woon of wil werken omdat daar veel meer geschikte functies voorkomen. Als ik dan opmerk dat er dan ook veel meer geschikte kandidaten beschikbaar zijn, geven ze schoorvoetend toe dat mijn kansen dan inderdaad niet groter worden. 🙂
Er wordt vaak door werkgevers gevraagd om een medewerker die “outside of the box” kan denken. Vervolgens wordt je sollicitatie dan beoordeeld door een medewerker die alleen maar profielen binnen een strikt afgekaderde functieomschrijving selecteert. Hoezo outside of the box?
Ik wil wel in de randstad werken en dan is de algemene tendens dat ze “onrust” op 2 vlakken, woon- en werksituatie wijziging, toch niet zien zitten.
Is het één niet inherent aan het ander ook, als je niet verhuist?
Hoi Laurens.
Simpel: durf te vragen!
Bij leuke functies gewoon vooraf bellen (hebben ze meteen gehoord dat je leuk, jong en doortastend bent) ik heb bijv. eens gevrasgd of ik op mijn leeftijd ook kans maak (ja natuurlijk! – en meestal een uitnodiging of in ieder geval een keurige afwijzing met toelichting). Bellen geeft je meteen de kans enthousiast te vertellen wat je zo leuk vindt aan de baan.
Je kan ook achteraf bellen (heeft u mijn brief wel ontvangen, ik heb niets meer gehoord, ik zie dat u nog steeds een … zoekt kunt u aub aangeven wat er niet klopt aan mijn cv?)
En nog een tip die ik heb gekregen voor het gesprek: stem jouw energie af op de energie van de persoon tegenover jou. Zelf vind ik dat best lastig en volgens mij is het mij ook niet echt gelukt en ben ik aangenomen omdat ik gewoon paste in die baan en het gesprek super had voorbereid – maar ik vond het wel een goede tip Succes! Er zijn vast bedrijven die zien dat jij goud waard bent voor hun bedrijf.
Thanks Jolanda. Ga je tips zeker gebruiken!
Ben het helemaal met je eens. Echter as 1-3-2018 zit ik vijf jaar thuis. 42 jaar ervaring in logistiek. Waaronder de laatste jaren Digital Equipment en Toshiba Information Systems. Toshiba verkocht de Service afdeling. Moest toen 3 jaar klanten service doen. Daarna kreeg ik de zak. Te duur. Tussen de regels door kon ik opmaken dat ik te oud was. Anderen begrepen mijn probleem, maar ik was rte zwaar. Nu krijg ik afwijzingen met als reden “we hebben liever iemand met een recente ervaring”. Dan heb ik zo iets van ” Bend over and meet…”. Ben nu 62 half. Mag nog 5 jaar in de bijstand. En denk er om het leven in de bij stand is geen lolletje.
Ik las vandaag een kop waarin stond dat de salarissen weer stijgen vanwege het tekort aan mensen. Dat is het directe gevolg van de wervingsmethoden van de werkgevers zelf. Als ze de leeftijd als bezwaar zouden laten lopen was heel die loonstijging niet nodig. Er is voldoende gekwalificeerd personeel, maar ze willen jonge mensen omdat die “goedkoop” zijn. Terwijl 50+ werknemers zeker niet duurder zijn dan pakweg dertigers. En waarschijnlijk veel loyaler. Maar zolang werknemers als (human) resources worden beschouwd en behandeld zal dat niet veranderen.